بهره به عنوان هزینه ی فرصت سرمایه­ گذاری یا به عبارتی هزینه ی اخذ اعتبارات مورد نیاز در فرآیند تولید، نقشی اساسی در قیمت تمام شده کالاها بر عهده داشته است و از این رو کنترل متغیرهایی که اثرات زیانبار بر روند نرخ های بهره دارند ضروری به نظر می­ رسد. در این میان موضوع تغییرات غیرقابل ­ انتظار برخی متغیرها که می­ تواند اثرات مخرب­ تری بر جریان نرخ های بهره داشته باشد و به موازات آن قیمت تمام شده ی کالاها را با نوعی نااطمینانی مواجه سازد، می تواند بسیار حیاتی­ تر باشد. در این راستا و در مطالعه ی حاضر، به بررسی رابطه ی میان نااطمینانی نرخ تورم و نرخ سود واقعی سپرده­ های بانکی در ایران و با استفاده از داده­ های ماهیانه 1393: 12-1383: 1 پرداخته شده است. برای این منظور از رهیافت همبستگی شرطی پویای تصحیح شده (cDCC مدل دو متغیره خودرگرسیونی تعمیم­ یافته مبتنی بر واریانس ناهمسان شرطی (MGARCH) استفاده شده است. نتایج به دست آمده حاکی از تاثیر مثبت و معنادار نااطمینانی تورم بر نرخ سود واقعی سپرده­ های بانکی در ایران می­ باشد.

هدف از مطالعه حاضر بررسی آثار سیاست پولی نرخ سود واقعی صفر بر متغیرهای کلان اقتصادی است. بدین منظور در این پژوهش یک الگوی تعادل عمومی پویای تصادفی شامل شبکه بانکی طراحی شده است که در آن بانک مرکزی با استفاده از ابزار عملیات بازار باز، نرخ سود سیاستی را در بازار تعیین کرده و از این طریق سیاست پولی خود را اجرا می کند. با استفاده از داده های فصلی دوره زمانی 1400 – 1388 و روش بیزین، نتایج برآورد پارامترهای ساختاری الگو نشان می دهد که سیاست پولی در ایران حالت انفعالی داشته و نمی تواند در پاسخ به شوک های اقتصادی واکنش متناسب داشته باشد و لذا تعادل های اقتصادی بی ثبات در اقتصاد کشور قابل مشاهده است. همچنین به منظور بررسی آثار نرخ سود واقعی صفر، از شبیه سازی تصادفی استفاده شده است که نتایج نشان می دهد اگرچه این سیاست دارای آثار قابل انتظار بر متغیرهای کلان اقتصادی است اما این قاعده نیز نمی تواند واکنش کافی در متغیرها جهت برقراری مجدد تعادل باثبات ایجاد کند. دلالت های این پژوهش در راستای مباحث مرتبط با جبران کاهش ارزش پول آن است که به منظور رسیدن به تعادل با ثبات نیاز است قاعده نرخ سود واقعی صفر مورد بازبینی قرار گیرد.